heyecanli degildi, ilk kez karsilasacakti harun'un ailesiyle,ama heyecanli degildi. bugunu cok hayal etmisti. hayal ederken bile yuzu kizarirdi. simdi ise sadece robot gibi yapmasi gerekenleri yapiyordu. uzun yoldan geleceklerdi, yemeklerini yiyip temiz yataklarinda yatmalarini saglayacakti, harun'dan da aferini kapacakti... hissizlesmis miydi ? elbette. herseye yuzu kizaran esen, nicin duygularini yitirmisti boyle? utanmiyordu, heyecanlanmiyordu,elestirmiyordu ... 'noldu bana' diye gecirdi icinden, ve kapi caldi. gelen ozan'di. (harun'un heavy metal clup'da calan yakin arkadasi.) 32 disini meydana cikaran sapsal gulumsemeyi onlemek icin gec kalmamis olmayi diledi esen. veda yemegine elbette ozan da gelecekti, bunda anormal birsey yoktu. ama harun'un annesi ve babasi geldiginde ozan'la evde yalniz oldugunu gorecekleri fikrinden rahatsiz oldu. bu tur degerlere cok onem verirdi esen, ama harun ugruna degerden eser kalmamisti, oyle dusunuyordu. o kadin ve o adam eve geldiklerinde esen'in harunla burada bu evde gayet birlikte yasadiklarini anlayacaklardi... o hala tutmus ozan'la basbasa kalmaktan duydugu rahatsizligi olcup biciyordu. 'saf kiz..' diye soylendi kendine.