1. 1.
    -1
    evet anlatmaya başlıyorum...
    özel ve sağlam bir üniversitede %100 burslu okuyorum. bir pazartesi günü yine okula gitmek için minibüse bindim. sıradan. parasız, kolumda çanta. tabi özel okuldayım. milletin altında son model bmwler, mercedesler. ben ise altımda magiurus minibüs ile demirlere tutunarak yola devam ediyorum. herneyse okula vardık. ben indim minibüsten kampüse doğru yürümeye başladık. ben okulda çok ezik biri olarak tanınırdım. bana herkes zorbalık yapardı. eşşek şakaları mı dersiniz, küfürler mi dersiniz, ağır ithamlar mı dersiniz ne derseniz vardı. ders inanılmaz sıkıcı olan "büyük eserler" idi. kafa zaten bi gibim almıyor. profesör hala bişeyler anlatıp okuyup duruyor. o an kendimden geçmenin vermiş oldugu rahatlık ile ben arkada uyuyakalmışım. birden birisinin gökmen (hikaye boyunca kullanacagım takma ismim) dediginini duydum. ben tabi uyuyakalmış bi pozisyonda yatıyorum sırada. tekrar bağırdı. ben hemen kalktım. bana tam hatırlamıyorum ama bi şiir sordu bunun yazarı kim dedi. bu kadar basit bir soruyu dinlemediğim için cevaplayamadım. tüm sınıf bana güldü. ağlayarak ders arasında çıktım. o gün diğer derslere girmeyip eve gittim...

    dinleyen varsa devam edicem...
    ···
   tümünü göster