çok enteresan bir şey buldum beyler gelin lan

kalktık otelin arkasına gitmeye karar verdik. dışarı çıktık. yine her zaman ki gibi sessizdi ortalık. hava kararmıştı. bir el feneri aldık yanımıza. tabi kesici bi kaç alet filan da aldık ki ne olur ne olmaz... içimde garip bir sıkıntı vardı. sanki ekgib yapmış ya da yanlış yapmış gibi bir his vardı içimde. başıma da hafiften bir ağrı girmişti.

tam olarak hatırlıyorum ömer ' beyler vazgeçelim. benim içime garip bir sıkıntı çökmeye başladı. tehlikeli şeyler olabilir. ne işimiz var. gibtirip gidelim. ' demişti.

şaşırdım ömere baktım.

bu kadar çabuk karar değiştirmek niye arkadaş.

yürüyün lan dedim bi işe başladık madem devamı gelecek.

duvarı atladık etrafı izledik bi 10 dk kimse yoktu. harekete geçmek için biraz erken diye düşündüm. çünkü eğer başka birileri daha varsa zütümüze pıçağı takarlardı.

o yüzden biraz daha bekleyelim kimse olmadığından emin olduğumuz zaman gideriz dedim. 10 dk 20 dk 30 dk oldu ama biz cesaret edip gidemedik.

sonra bir hamle ile yavaş yavaş ilerledik. kimse yoktu. hiçbir iz yoktu. bulamıyorduk orayı. sanırım çok iyi kamufle etmişlerdi.