otobüste teyzeye verdiğim ayar

neyse kartalda bindik metroya oturduk tam muhabbete başladık kırklı yaşlarda lavuk bi karı resmen dıbını ağzıma dayıyo kalk yer ver diye. gibtir lan dal yarak kızın yanına seni otuttururda muhabbetin ağzına sıçarmıyım hiç?yer vereni gibsinler. karıda başladı yanındaki başka bi gence(o lavukta bizim okuldandı)dert yanmaya

-ah oğlum size okulda yaşlılara(!) saygıyı öğretmiyolar mı? bizim zamanımızda falan folloş bi konuşma yaptı bütün kabin duydu kevaşeyi. yanımdaki kızda çaktı tabi köfteyi. bende altta kalırmıyım hiç dedim:

-teyze laf çarpmana gerek yok direk söyle derdini

karıda afalladı böyle bi şey dememi beklemiyordu heralde:

-oğlum benim yaşım kaç senin yaşın kaç? aslan gibi delikanlısın ayıp olmuyomu yer versen ölür müsün?

ben:

-teyze burası ilk durak iki dakka bankta oturup beklesen yenisi geliyo.biz enayimiyiz boşuna ikinci metroyu bekliyoruz?

karı yaptığı mallığı anladı bahane türetmeye çalışıyo:

-ilki ikincisi falan mı var çocuğum ben senin annen yaşındayım bide pabuç kadar dil şuna bak.