1. 26.
    0
    özleme düşündüğüm kafeyi söyledim olur dedi yakınlardaydı bu kafe iki katlı küçük sıcak bir ortamdı çoğu zamanda kalabalık olmazdı zaten kaldıki bu küçük şehir için gece 10 sularında boş olucağından adım gibi emindim ben bu düşüncelere dalmışken ders çalışıcağımız kafeye varmıştık selam verdim kafe sahibi olan ayhan amcaya üst kata çıkıp ders çalışıcağımızı söyledim tabii buyrun dedi zaten o kafeye genellikle bizim fakülte giderdi ana kampüse uzak bir yerdi. üst kata çıktık özlemle açık olan televizyonu kapattım pencere kenarında sahile bakan bir masaya oturduk özlem gülümseyerek notları masaya yerleştirdi ben onun yeşil gözlerine daldıkça hala bir rüyada olup olmadığımı kestirmeye çalışıyordum...
    ···
   tümünü göster