aklıma geleni yazıyorum

iki gülene aşık olma durumlarını bilirim. lisenin sonuna kadar ben de öyleydim. inci sözlük gibi. ilk yazar olduğunda bi tane sözlük amlısının başlığını görürsün, "mmmmmm" ya da "rrrrrrrr" falan vardır içinde. hemen anlaşılır zaten. ilk iletide caps maps falan olur. insan başlarda böyle başlıkları görünce bi titreme gelir, suyu falan akar... sonra alışırsın zamanla. artık giblemez olursun.

işte o başlıklar gibi bu iki gülen kızlar. artık giblemez olursun. gülüyorsa "arkadaş olarak görüyodur" dersin. açık açık yazıyorsa "üç hafta sonra başka oğlan için aynı şeyleri hissedecek nasıl olsa" dersin. "seni seviyorum" der, "yuh amk yalanın da kuyruklusu" dersin. biraz şans verirsin ama "nasıl olsa aldatır bu" dersin, aldatır, "ben demiştim zaten mk" dersin.

böyle böyle kendi kendine konuşa konuşa "amı olanın imanı olmaz"a gelirsin. sktredersin. önüne bakar geçersin.

yaş olur 35. anan der ki "evlen". baban der ki "evlen".

sonra bu senin saydığın takları çoktan yiyip, kimin iyi kimin kötü olduğunu anlamış, artık dili yanmış tövbekar bi kız bulurlar sana. inceden aslında ne mal olduğunu bilirsin "lan kesin bi tak vardır ama kurcalamayım şimdi" der geçersin. bir iki çocuk sahibi olursun, yeri gelir iyi geçinirsin, yeri gelir kavganı edersin falan. gelin takuna, elin kokuşmuş dinazorunu anan, kart zamparasını baban bilirsin. arada bi iyi sevişirsin, çoklukla yavan gibişme olur yataktaki hayatın ama.

para gelir. insan gelir. ölüm de gelir merak etme.

ama ölüm geldiğinde bütün bu saydıklarımı hatırlayıp şunu deme kendine:

"sahi ya ben kimim?"

o yüzden üzülme böyle şeylere. sana sen varsan, sana lazım olan herkes var.

ötesi gibine kadar...