bıktım beyler artık yeter

her gün aynı şeyleri yaşamaktan bıktım. sabah kalkıp bi sigara bi kahveyle akşama kadar idare etmekten, bilgisayar başında hayatımı bin etmekten bıktım. zenginlik içinde fakir yaşamaktan bıktım. maddiyat uğruna herşeyi gözü kapalı silenlerden bıktım. maneviyat ndıbına hiç bişey hissetmeyenlerden bıktım. hayatımı zehir edenlerden bıktım. yüzüme gülüp arkamdan iş çevirenlerden bıktım. aşık olduğum kızı özlemekten bıktım. yaşamaktan boş boş yaşlanmaktan bıktım. hayatımın 22nci yılını daha doldurmadan 70 yaşında hissetmekten bıktım. bi tak yaşamadım. bi yaşamış gibi davranmak isterdim. boşluktan bıktım. sabahlara kadar radiohead dinleyip kafamı saçma sapan şeylere kitlemekten bıktım. kendimden tiksindim. ölümüm kurtuluşummuş gibi hissettim çoğu zaman. ölümün ödleklik olduğunu öğrendim. kaçmanın ve arkandakileri yüz üstü bırakmanın ne kadar adi bişey olduğunu gördüm. hayatta 3 kişiden fazlasına güvenilmemesi gerektiğini öğrendim. zayıf olmak istemekten bıktım.
çocukluğumdan utandım.
ben bir hiçim.
sende öylesin.
eğer sabahın bu saatinde bu yazdıklarımı okuyosan sende benim gibisin. benimkilerden mutlaka farklı olsada seninde sorunların var. sende mutlu değilsin. sabah erkenden kalkıp güzel bi kahvaltı yapacağın güzel bi kadın yok yanında.
eğer varsada şu an bunları okuduğun için dünyanın en mal insanı ilan ediyorum seni. git nasıl güzel uyuduğunu izle onun.
dıbına koyayım boşluktan ölücem.
kendini bi tak sanan veya ne demek istediğimi anlamamış gibi davranan mallar mutlaka çıkıcak bunuda biliyorum. sizide çözdüm olm. siz bendende rezilsiniz. siz bendende betsiniz.
iyi sabahlar.