ergen kafayla yaptığım en büyük anlatıyorum

lisenin son yılı... 18 yaşıma girmişim ya, böyle aileye dayılanmalar her parayı bulduğumda kendimi barlara atmalar... Her türlü sıkıntıyı hayatta ben yaşıyorum tripleri. Kimse beni anlamıyor, içip içip acımı dindiriyorum sabaha karşı eve geliyorum ayakları... Ailemin garip insanları tabi o zamanlar benim sapıtmalarımın geçici bir durum olduğunu düşündüklerinden yada ters tepmesinden endişelendikleri için ciddi bir şekilde müdahele etmiyorlardı. Hatta bi ara o kadar takunu çıkarmıştım ki, sızdığım bardaki elemanların evimi arayıp aileme aldırdığı ve aynı şekilde yolda dahil olduğum bir kavga neticesinde beni karakoldan aldıkları oldu. Daha 18 yaşındayım lan... gibtiğim öss'ne çalışıp iyi bir üniversite kazanmam gereken yıllar...