1. 701.
    +1 -1
    "kendimi hapisten çıkan bir mahkuma benzetiyordum.en başından beri suçsuzdum ve sonunda anlaşılmıştı bu.evren yargılamıyordu artık beni. gülümsüyordu gökten toprağa kadar. kızıl saçlarımı, yumuşak dudaklarımı, ellerimi,beyaz tenimi hissediyordum artık. rüzgar o kadar mutluydu ki benimle tanışmaktan. yağmur başlıyordu yavaş yavaş. tanrının bana hediyesiydi bu.izlediği acı film mutlu sonla bitmişti. mutluluk gözyaşlarını gülümseyerek döküyordu toprağa.ona, anneme ve babama selam verdikten sonra elimde yazan kağıttaki adrese gitmek için yürümeye başladım.
    ···
   tümünü göster