1. 676.
    +2 -1
    "kapıdan geçmiş bahçenin çimlerinde ilk defa özgürce yürüyordum.son bir kez heykelin başına gittim, yaşlı deli duruyordu yine orda,onu yanaklarından öpüp heykeli selamladım.hep üzgündü heykelcik,ben bile gülebiliyorsam artık o da gülebilirdi elbet. güneşin varlığını hissediyordum fakat görünürde yoktu, bulutlar kaplamıştı üzerini. güneşe gerek yoktu aslında kızıl saçlarım yeterdi dünyayı aydınlatmaya. hafif esen rüzgar herkeste gülümseme hissi uyandırıyordu. heykelcik bile gülümsedi günlükçük,ben hissettim
    ···
   tümünü göster