1. 1.
    0
    moralim bozuluyor panpalarım. kendime ait bir ev yok. her ay 1000 lira kira bayılıyorum paşa paşa. hayatımda insan gibi bir kız yok, bir tane vardı onu da ben gibtirettim. züte yannan aramak dedikleri bu olsa gerek. asosyal değilim siz binlerin çoğu gibi. ama şu an tüm ışıkları kapatma gereği duydum.

    yazacak bir çok şeyim var, nereden ve nasıl başlamam gerek bilmiyorum. bir baltaya sap olmak nedir ki? iş/kariyer mi sadece? bir bu kadar daha yaşayıp yaşamayacağım belli değil.

    alkolik değilim, uyuşturucum yok, kumarla pek işim olmaz. hayatı takip ederim, kitabımı okurum, düşünme konusunda sıkıntım yok. ama bunlar yetmiyor sanırım.

    çocuk yapacak kadar cesaretim yok, evlenecek kadar da. sırf parmağa yüzük takmak değil benim görüşüme göre. ama bir yandan da çevreme bakıp yanlış mı düşünüyorum demekten alamıyorum kendimi. hoş, artık evlenenlerin en az 1/3'ü 1-2 senede boşanıyorlar. bu yüzden kararımın doğruluğuna güveniyorum.

    ama bir noktadan sonra da insan gibi insan bulma ihtimalinin düştüğünün farkındayım. 18-20 yaşında bir veletle ciddi bir ilişki yaşayamam, sadece ciksde bir yerden sonra tatmin etmiyor.

    ne tak yiyeceğimi bilmiyorum. karanlığa gömüldüm ve sanki çıkamıyorum.

    edit: http://inci.sozlukspot.co...giriyorum/@yeter-artik-aq
    ···
   tümünü göster