kaybetme korkusuyla yaşayanlar

öncelikle allah kimsenin başına böyle bir acı vermesin.
dışarıya arkadaşlarımla buluşmaya çıkmıştım mahallenin sote bir yerinde ufak bir kahvehane var akşamları orada batak oynardık. evden çıkarken annen çok hastayım dedi ama ben aldırmadım görüşürüz dedim evden çıktım. anahtarımı almayı unutmuştum gittim kahveye eğlendim oynadım gezdim tozdum annem aradı
-oğlum eve gel artık
3. anne kırk yılın başı dışarıya çıkıyorum azcık takılayım dedim kapattım
annem beni bu şekilde 1 saat içinde 3 kez aradı gelicem gelicem diye geçiştirdim sonra aramalar kesildi.
merak ettim aradım cevap yok eve yolda düşüne düşüne gittim evet onu düşünüyordum başına bişeymi geldi ?
koştum eve kapı çelik çaldım çaldım açan yok aynı zamanda telefonundan 5 kere aradım. perişan oldum 5 dakikada eridim. ağlayarak çelik kapıyı tekmelerken yan komuşu çıktı
-oğlum ne oluyor
4. kapı açılmıyor nlur açın şu kapıyı diye ağlayarak yalvarıyordum
ama kimse kapıyı açamıyordu herkez kapıyla uğraşırken ben merdivende ağlamaktan bayılmak üzereydim
alt komşu geldi annemi aradı cevap yok.
2.arayışında telefon açıldı benim gözlerim yuvalarından fırlayacak gibi olmuştu annem kapıyı açtığında ömrümden 10 yıl gitmişti... meğersem arka odada kulaklıkla müzik dinleyerek uyuya kalmış :((((

o günden bu güne kaybetme korkusuyla yaşıyorum. en ufak bir şeyde tedirgin oluyorum. allah herkezin annesine sağlık saat versin gençler.

uzun lafın kısası beyler hep kaybetmekten korktuğunuz şey şuan hayatınızda yokmuş gibi yaşayın kendinizi hazırlayınki o gün travma yaşamayın