mason olduğum dönemde yaşadıklarım

(belki de hiç doğmadım)

evet beyler 3.final partını atıyorum ve hikayemle birlikte çoğu şeye son noktayı koyuyorum..

zorunlulukla ihanet ettiğim zamandan sonra 1 hafta geçmesine rağmen patrondan herhangi bir haber gelmiyor.. beklemek beni daha da ürkütüyor ne ile karşılaşacağımı bilmemek gerçekten çok zor.. sabah telefonuma bir mesaj geliyor.. dediği yere gidiyorum lüks bir araba beni bekliyor gözlerim hemen bağlanıp yola devam ediyoruz.. içimde ki korku gerçekten bu sefer çok büyük kaybedecek bir şeyim yokken ölümden korkmak bana ne kadar çaresiz olduğumu hissettiriyor. içeri giriyorum gözlerim hala kapalı patronun sesini duyar gibiyim.. argine patronun yanında bana şeytani gülümsemeyle acır halde bakıyor.. olayı tamamen anlıyorum yada öyle sanıyorum.. barda ki olaylar ve ihanetim tamamen argine yüzünden olduğunu düşünüyorum sadece.. argine in aslında hap falan almadığı barda ki o adamla işbirliği içinde olup beni ihanete sürüklemesi gerçekten beni sinirlendiriyor ama argine e kızamıyorum çünkü oda bi görev içerisinde.. patron gözlerimi açıp 3 odadan birini seç diyor 3 ünün kapısıda aynı renk ortadakini seçiyorum ve tekrar gözlerim kapanıyor içeriye itikleniyorum.. girer girmez madafaka yeee mennnn sesleri kulağımda çınlıyor.. yanıma yaklaşan birini hissediyorum ve kulağıma eğilerek burası kenya merkez 25cm herkes diyip uzaklaşıyor bu beni gerçekten korkutuyor.. patron şov başlasın der demez gözüm açılıyor 8tane zenci beni çevrelemiş halka şeklinde duruyorlar.. herkes mokarını çıkarmış anadan doğma çıplaklar ve hiçbirinin mokarıda sertleşmiyor.. patron daha önce öğrendin bunu diyor ve 8 zenciyi emerek sertleştiriyorum kendi sonumu hazırladığımdan haberim yok.. velhasıl kelam bu hikayeyi ayakta yazdım oturamıyorum...