küçükken karıncaları yap bozuma biriktirip

annem hem çalışıyor hem de evin hiç bir ihtiyacını ihmal etmiyordu.tam bir afrodit. ekgibsiz be ateşli bir hırs. işte annem buydu. her neyse annemin yanına gidip sabah söylediğim sözler için üzgün olduğumu ve yemek yememe izin verip vermeyeceğini sordum.pis kezban offf saçma sapan sorular sorma diyerek beni sinirlendirdi. o an aklıma acaba annem yemek yaparken o pis ellerini yıkıyor mu diye geçti.her neyse mutfak masasına oturup beklemeye başladım , bir yandan da anneme ekonomik durumumun kötü olduğunu , ezilen tabaka olarak kendisinden yardım istediğimi bildirdim . sonra da yanına gidip sol kulağına evrim-devrim in önemli bir parçsının ekonomi oldğunu söyledim. rus annem hemen etkilendi. tamam; yarın okula giderken biraz destek verebilirim sana dedi.