fakirlikte eşim benzerim yok amk

bak kardeşim,

ben fıstık. büyük bir pet shopta açıkta duran papağan olarak yaşamımı sürdürüyorum. müşteri gelince iki sohbet ediyorum dükkandan mutlu ayrılıyorlar. patron da sağolsun çerezimi, çekirdeğimi ekgib etmiyor. ama bir yere kadar değil mi? dükkanın kapısı 7 24 açık ve ben kaçıp gitmiyorum. neden? bilmiyorum ki amk gitmiyorum işte öyle alışmışız. uç git değil mi? yok, o sopanın üzerinde akşama kadar michael jackson müziklerine kafa sallayıp duruyorum. geçen sıkıntıdan patronun bilgisayara gözüm takıldı, baktım inci sözlük diye bi yerde bi şeyler okuyor ve gülüyor. 'bana da oku, bana da oku' diye başladım konuşmaya. bu da dayanamadı okudu tabii. ilk zamanlar çok güzeldi her şey, çok eğleniyordum. ama senin başlıkların ortamın anasını gibti be kardeş... neden böyle oldu? neden sen de herkes gibi kaliteli espriler, güzel hikayeler yazamadın? ve neden bu kadar kötü yazıyorken hiç durmadan yazmaya devam ettin? sana hiçbir şey söylemiyorum, allahından bul. anana da küfretmiyorum, saygılı bir papağanım ben. ama o baban keşke dağa taşa boşalsaydı be olm, keşke...