1. 1.
    0
    Akşam 7 uçağıyla samsuna döndüm.18 hazirandaydı sanırım 2. Sınavlara girdim. bizim peder aldı beni karşısına konuşuyor falan biliyorlar zaten sevgilim olduğunu samsunda okumam konusunda ısrar etmiyorlar.ama inşaat mühendisliğini yazmamı istediler burda. kıramadım tamam dedim.

    Bizimkiler evden gidince mesaj attım xx e msn den görüşmemiz lazım falan dedim. Girdi görüntülü konuşuyoruz anlatmaya başladım.

    ‘’Bak hayatım ben seni görmeden duramam o yüzden önceliğim marmara bölgesi sonra ankara ve samsun. samsun ankara lafını duyunca suratı düştü ama bak inşaat müh. Olursam kazancımız artar çocuklarımıza iyi birer gelecek hazırlayabiliriz dediğimde morali düzeldi. beni bekler misin dedim özgür ben seninim senden başka kimi beklerim sen benimsin değil samsunda dünyanın öbür ucunda olsanda beni beklemek zorundasın.o an öyle mutlu olmuştum ki.insanın bi yerde bekleyenin olduğunu bilmesi dünyayı avuçlarınıza koysalar onu avuçlarınızda parçalayabilcekmişsiniz gibi hissediyorsunuz.

    Gel zaman git zaman aramız tekrar bozulmaya başladı ve biz ayrıldık. bana yapamıyorum özgür olmuyor seni seviyorum sana aşığım ama olmuyor dedi telefonda. beyler 2 yılınızı verdiğiniz geleceğinizi gün gün planladığınız onsuz hiçbir hayalinizin olmadığı geleceğiniz bir anda alaşağı oluyor.zor panpalarım zor.
    ···
   tümünü göster