1. 551.
    +1 -1
    sabahın gün doğuşunu sevcanla birlikte seyretmek... acıların paylaşıldığı bir gecenin sonunda yine rutin ama harikulade bir gün doğuşu.

    üzüntüyle karışık huzurun verdiği alaca bulaca bir ruh iklimi.

    sevcan, kanada'da okuyan abisinin o gün istanbul'da olacağını söylediğinde, "olması gereken de buydu zaten" diye mırıldanıyordum kendi kendime.

    - babanın durumundan dolayı geliyor değil mi sevcan, haber vermiştiniz kendisine?

    - hayır hayır! haber vermedik, normal bir dönüş planıydı bu, yaz tatilini geçirmek için bir müddet burada olacak. tesadüfen olayın üzerine gelmiş oluyor.

    - kaçta burada olacak abin?

    - öğleden sonra 14.00 gibi uçağı atatürk havalimanı'na inecekmiş. beraber karşılamaya gidelim mi serhan abimi?

    - elbette neden olmasın.

    tüm moral bozukluğuna rağmen gülümsemeyi ihmal etmedi sevcan bu cevabıma.
    ···
   tümünü göster