2004 ten bugüne hikayem

geçen hafta salı gününe kadar aramadı. beyler dikkat ettiyseniz ben onu hiç aramıyordum hep o beni arıyordu. aramak istemiyordum çünkü her aramada kavga tartışma. hem söylediklerinden sonra da pek içimden de gelmiyordu konuşmak. duygularım da azalmıştı, isteğim falan da kalmamıştı zaten. neyse geçen hafta aradı konuştuk falan demez mi geçmişi unutalım baştan başlayalım. haydaaaa ne şimdi bu kamera şakası mı lan bu diye sağa sola bile baktım. o kadar kolay değildi başlamak. ona da söyledim zaten zaman bırakalım dedim. ikimizde de tamir edilmesi gereken yaralar var dedim. önce onları halledelim. yok dedi onları zamanla çözeriz, ben sensiz kalmak istemiyorum falan fıstık anlattı. sadece dinledim panpalar. sonra da zamana bırakalım dedim ama isteğim yok panpalar. yasemine son şansı verdim, çünkü o kız bana askerdeyken bir şans vermişti ben de ona bir şans vermeliyim diye düşündüm ama çok umutlu değilim istekli de değilim. yasemini tanıyorum mutlaka bir yerden sonra patlar yine o zaman da ben buna yol veririm artık.