2004 ten bugüne hikayem

mart ayının ortasına kadar böyle devam ettik işte. ben pek memnun değilim, babamda memnun değil işimden. kendisi de devlet memuru olduğundan işleyişi biliyor. beyler şimdi ukalalık yapmak istemem ama sonuçta ben üniversite mezunu adamım. iyi kötü teorik bilgim var ben ön büro elemanı olarak orada çalışıyorum. benim yaptığım işi normal eğitim alan insanlar da yapar. ağırıma gitmese de hoşlanmıyordum bu durumdan. hayır yükselme durumu olsa beklerim, sıkarım dişimi dayanırım ama öyle bir durumda yok. başkan bir daha ki seçimde seçilemezse alayımızı gönderirler. bir de angarya işler çıkıyor. muhabirle fotoğrafçı işi beğenmiyorlar ya da akşam geç saatte oluyor iş bunlar hop topuk. bir yandan fotoğraf çek - ki gazetelere yolluyoruz fotoyu tatilde dudağını büzüp fotoğraf çeken kezban iş olamaz resimler- bir yandan gittiğin etkinlikte ne oldu ne bitti not al falan yıpratıyordu. bir de yaptığınız işi küçümseyen andavallılar çıkmaz mı? işte o zaman kafaları kırıyordum. sen işini yapmaya çalışıyorsun adam gelmiş kadınların kalçalarını mı çekiyosun. ne diyeyim bu adama? cevap veremedim amk. ben alışkın değilim ki böyle şeylere.