2004 ten bugüne hikayem

Neyse panpalar ağustos ayının başında izmir’e döndüm. Sağa sola haber veriyoruz iş için, ama daha dönen yok. Bir kaç siyasi ile konuştum ama onlardan da ses seda yok. Eylül gibi yasemin ban işi bıraksam nasıl olur diye sordu. Daha iş arama stresiyle tanımayan panpalarıma tavsiye. Sakın kimseye ya da kimsenin söylediklerine güvenmeyin. hep kendinize en uygunu arayın ve bunu siz yapın. Bana da askere gitmeden önce gel yerin hazır, şurada şu çalışıyor aldırırız seni oraya falan neler dediler neler. Ama sonuç kocaman, okkalı bir nah oldu. Ben yaseminin yukarıda saydığım sebeplerden dolayı çalışmasını istemiyordum ama hiç bir zaman ayrıl demedim. Zaten o da benim ne düşündüğümü biliyordu. Sadece ne düşündüğümü bildiğini söyledim. O da sıkılmıştı şartlardan. Bir ay daha çalışıp işten ayrıldı ve izmir’e geldi. Doğal olarak biz de kaldı tabi ki. Buradayken hem ona hem bana iş baktık bir kaç görüşmeye gittik ama olmadı. Yasemin de izmirde yaşamak istiyordu. Zaten gelecek planımız da hazırdı. ikinci kez biriyle gelecek planlamıştım beyler. işleri yoluna koyup evlenecektik. 15-20 gün izmir de kaldı hem iş güç kovaladık hem de arkadaşlarla takıldık.