1. 226.
    0
    evet beyler

    işte hayatımız hep böyle geçiyodu kimi zaman gülme eglenme kımı zaman hüzünlüydü.
    o sıralarda yine hüzün vardı benım için. amcam akcıger kanseriydi. tedavileri iyiye dogru gıdıyodu hatta ayagada kalkmıstı
    ama geceleyin çalan telefonla hepımız yıkılmıstık. gecenin 2-3 suları. telefon caldı babamın
    actık kuzenım arıyodu. aglamaklı sesle amca babamı kaybettık dedi. babam oturdu hüngür hüngür agladı koca adam.
    normalde babam 1 kere bıle aglarken görmedım. dedem yanı babamın babası öldugunde bıle uzulmedı. cunku babamı hem annesı hem
    babası cocukken terk etmısler. babama babaannesıyle dedesı bakmıs. o yuzden hıc uzulmedı babası oldugunde. 18 yasındayken
    babası yolda gelmıs ben senın babanım demıs o kadar. oyle babaya kım uzulur kı. ama amcamı cok severdı. sonucta kardesı.

    hemen gıttık hastaneye. yengem felan yıkılmıs tabı. kalp krızı geçirmiş.
    ···
   tümünü göster