şizofreni hastalığı geçirdiğimi öğrendim

Neyse arkadaşlar dediğim gibi hatırladığım kadarıyla hikayeme devam edeceğim çünkü bunu içimde tutmak beni çok yalnız hissettiriyor. Hem doktorum bunun bana iyi geleceğini söyledi. Devam ediyim.

Uykularım sürekli bölünüyordu.. Gece 3de yataktan kalkıp kafamın içindeki uğultuyla kanepeden kanepeye geçtiğimi hatırlıyorum. işin garip yanı korkmazdım. Zekam bana hep yardımcı olurdu bunu iyi biliyorum. Korkmak aptallara göredir. Ama korkmak için bazen benimde mantıklı sebeplerim oluyordu. Annemin bana garip davranmaya başlaması, elifin okula birkaç gün gelmemesi beni hep huzursuz ediyordu. O zamanlar Müslüman değildim ve bunun için Allah'a bin tövbe ediyorum şimdilerde. Annem ve babamın beni bu yüzden hor gördüğünü düşünüyordum ve kendimi havalı hissediyordum. Aslında onların beni hor görmediğini benim için ne kadar çok uğraştıklarını anlayabiliyorum. Bu gerçekten çok zor bir şey. Allah kimseye göstermesin.