1. 326.
    +2
    her şeyin nazarımda önemsizleşmeye başladığı bu dönemde, kendi kendime sordum. acaba, bu künt ve gittikçe kronikleşen sorunu çözebilmek için nelerden vazgeçebilirim? neleri kaybetmeyi göze alabilirdim?

    yaşantımdan? işimden? kentimden? ruhsal iniş çıkışlarımdan? değer yargılarımdan? çevremden? önemsediklerimden?

    hepsini tek tek tarttım kafamda. kafamdan geçenlerin hepsinden vazgeçebilirdim yalnız bir şey hariç. sevcan!.. ondan vazgeçme fikrini ne aklım alıyordu, ne mantığım, ne de kalbim!..

    artık bir şeyler yapmanın zamanı gelmişti de geçiyordu bile...
    ···
   tümünü göster