her şey cinsellik değildir beyler

eve dönerken yolda sevcan aradı beni ve çaya gelmek istediğini söyledi. eve gelip ortalığı toparladım biraz. birşeyler atıştırdım mutfakta ayaküstü. çayı demledim. eşref bey'den aldığım fotoğrafları odamda güvenilir bir yere sakladım. yaklaşık bir saat sonra da kapım çaldı ve misafirim geldi.

her zamanki neşesinden pek bir şey kaybetmemişti sevcan. yine güleryüzlü, yine sevecen. benim durgunluğumun farkında kendisi evden gitti gideli ama, "neyin var?"lara verdiğim kaçamak cevaplar yüzünden asıl sebebin kendisi olduğunu bilemiyor, anlayamıyor. bir de aklı fikri muzaffer'deyken nasıl benim içimi okuyabilir ki?

ona da hak vermekle birlikte, yine de kendisine olan zaafımı çok iyi kamufle edebiliyordum kanımca. bir taraftan çaylarımızı yudumlarken, bir taraftan da sohbetimize başlamıştık.