kör dervişler

Çocuk dervişlerin yanına giderken yolun ne kadar uzun olduğunu düşünuyordu. içinden geçtikleri bu kocaman tünel hiç bitmeyecek gibi geliyordu. Çocuk onu dervişlerin yanına zütüren yılanı inceliyordu. Nasıl konuşabilmişti yılanla ve nasıl olurda bir yılanın sözlerine inanmıştı. Şimdi buradaydı ve başına neler geleceğini bilmeden yürüyordu. Çocuk temiz havayı ciğerlerinde hissetti ve artık tünelin bittiğini düşündü. Ama her yer karanlıktı tünellerin duvaları yoktu, yılan kendisini takip etmesini söyledi. Bir anda ışıklar açıldı ve ortada yedi ihtiyarın hiç konuşmadan öylece oturduklarını gördü. Çocuğa otur dediler ve yılana gitmesi gerektiğini belirten garip işaretler yaptılar. Dervişlerden birisi çocuğun önüne bir kağıt ve kalem uzattı ona “Yaz” dedi.