artık bizimde arabamız olacak

Çocuktum akradaşlarımın babası hergün işten arabasıyla gelir onlarda babalarının mahalleye girmesiyle peşlerine takılır park edene kadar koştururdu arabanın etrafında, camlarını siler arabayı yıkar paklar birde müzik açar oturur farlarıyla oynar , dörtlüleri yakar yoldan geçenlere laf atardı. Onların arabası vardı bayramda köye giderler , yaz tatilini hep farklı biyerlerde geçirirlerdi... Onların arabaları vardı ve yazın yağmurda kışın karda üşümeden ıslanmadan gezerlerdi , arabaları vardı onların hiç umursamadıkları önem vermedikleri aslında nasıl aileden bir birey olduğunu bilmedikleri... Eğer sizi mutlu edebiliyorsa artık o araba ailenizin parçasıdır onlar bunu görmediler.

Hep o çocuklara özenerek büyüdüm babam engelliydi ehliyeti bırak okuma yazması bile yoktu karnımızı zor doyurur 2 3 kuruş biriktirip ev almaya çalışırdık yıllar geçti şimdi koskoca adam oldum ehliyetimi aldım işimi kurdum şimdi ilk arabamızı alıcam, inanın içimde ukte kalan bu konuyu sizinle paylaşmasam çatlardım.

Artık bizde rahat yüzü görücez... Herkesin hususi taşıt sahibi olması dileği ile hadi eyvallah.