1. 1.
    +5
    yaşım otuzaltı. bir defa olsun evladım demedi. oğlum demedi. annem de öyle. kendimi bildim bileli herkes lakabımla ya da adımla hitap eder. sabahları uyandırırken felan hep "gökhan kalk" diyorlar. herkes adımla hitap ediyor.

    en sonunda geçen sene patladım. ulan dedim herkes sadece adımı söylüyor. biriniz de evladım deyin, kardaşım deyin, yavrum deyin. bu kadar mı korkunç bir adamım ben.

    ondan sonra ablam, annem babam adımı söylemez oldular. lakabımla hitap ediyorlar. hacı kalk, hacı aç mısın, hacı nerden geliyorsun..

    hacının da dıbına koyayım, gökhanın da dıbına koyayım, sizin de dıbınıza koyayım genşler, en kanayan yaramı deştiniz..

    edit: lan beyler yanlış anladınız beni, laf olsun diye söylemedim. hayatım boyunca pisliğin teki olarak yaşadım. adamlar biraz da haklı yani. burada ne dediğimi daha net anlayabilirsiniz;

    (bkz: sabah cıgarasının üzerine söylev)
    ···
   tümünü göster