acılı bahar

ipini kopardığım yılların ötesinde
bir cigara içimi konaklamak isterken
düşlerimin haziran denizleri
vurur kayalara, dökülür kayalardan
hangi dalgaya tutunmaya çalışsam
nereye çevirsem gözlerimi
şaşıyorum kendi kendimin ardından.

neredeydi, nasıldı, ne zamandı
düşlerimin çizdiği unutulmaz yollardan
görülmemiş sanılarla geçip gittiğim
tutkuların mevsimlik çiçekleri
kokulardan kokulara uçururken beni
avucumda bir özlem susuzluğu kaldı
ses gibi, ışık gibi ölümsüz duyarlıklardan.

arasaydım, arardım bütün bileşimleri
gizlerinden, giysilerinden soyutlayarak
ne sorular sorardım düşünüyorum da
pencereme yansıyan yaz akşamlarında
evreni koynuma almışım gibi
yaratsaydım, yaratırdım belki
en güzel öpücüklerle dudaklarından.

ipini kopardığım yılların ötesinde
yalnızmış gibi bir umarsız, bir duygusal
acıya düşmenin son resimlerinde
sırçaköşkler, masallar, varsayımlar
bir bir yıkıldıkça böyle
ellerim bilekten koparılmış gibi
canımın hiç istemediği bir yere
akıp gidiyorum damarlarımdan.

alın ak şiir okuyun biraz copy-paste değil +rep.