kitap yazdım upupupup

Bir şimşeğin korkutucu sesiyle irkildi öyle ki cebinde uzun arayıştan sonra buldğu sigarasını bile düşürüyordu. Evet genç haklıydı daha kaç dakika olmuştu ki yağmur tekrardan hızlanmıştı.Bir şimşek sesi daha sonra bir tane daha çaktı genç adam sigarasından derin bir nefes alırken.Bir şimşek daha genç bu sefer korkmamıştı ama şaşırmıştı çünkü şimşek sesleri evin içinden geliyordu sanki ve evin kapısı aralıktı. Sigarasından derin bir nefes daha aldı açık kapıya sanki hiçbirşey olmamış gibi bakarken. Arabadan yavaşça indi ve sigarasını topuğuyla ezdi. Yavaş ve dikkatli adımlarla kapıya yaklaştı. Ses çıkartmamaya okadar özen gösteriyordu ki nefes almayı bile unutuyordu. Nihayet kapıya geldiğinde yavşça açtı. sesler artık daha netti kesinlikle içeriden geliyordu. Telefonunu çıkardı polisi aramalıydı.Şarjı bitmişti lanet olsun demek geldi içinden bağırarak ama içerideki herkimse ona sesini duyurmamak için dilini ısırdı. Kapıyı biraz daha açtı kapıdan gelen ince gıcırdamayı duymadan, artık bir şansı vardı salondaki telefona ulaşmalıydı. Seslere odaklandı çekmeceler açılıyor, dolap kapakları gıcırdıyordu. Sanki biri birşey arıyormuş gibi. Seslerin evin yukarki katından gelmesi bir an içini rahatlattı. içerideki herkimse yağmurun ve şimşeklerin bu hırçın sesinden arabayı duymamış olucak ki yaptığı şeye ara vermeden devam ediyordu. Genç adam içeriye ilk adımını attı ama çok karanlıktı biraz daha ilerleyip yere eğildi ve gözlerinin karanlığa alışmasını bekledi. Garajdan eve giden kapı doğruca mutfağa açılıyordu. Mutfaktanda hem salon hemde antre rahatça görülebilirdi. Gözleri alştığındagenç hiç bir harekeliliğin olmadığını anladı.