bir çingeneye güvenmek

beyler kusura bakmayın lan. muallaklik çıkıyor sürekli. devam.

--

yerimden kalkamadım o anda, ferat bini rıfatı oturduğu tabureye gömdü. yerde tepiştiler, diğer elemanlarda sallana sallana ayırmaya çalıştı.

trakyada gecenin bir yarısı bir kavganın içine düşerseniz iki seçeneğiniz vardır,ya adam akıllı efendi efendi oturursunuz,ya da zütü kurtarıp kaçarsınız.

o anda ikisini de yapmadan, kavgada hangi tarafı savunmam gerektiğini düşündüm, hırsız uğursuz binin tekini mi yoksa her gün halimi hatrımı soran bir batı trakya yavşağını mı ?

en iyisi ayağa kalkıp ayıranların içine karışmaktı.

kalktım feratı tutup adamın üstünden çektim, rıfat bini alkolün verdiği cesaretle ayağa kalkıp feratı tutmaya çalıştı. ferat da adamın kaval kemiğine ayakkabısının burnuyla vurdu. rıfat resmen feratın oyuncağı olmuştu, ferat artık kavgada çeşitli hareketler deniyordu, bildiğin taşak geçiyordu rıfatla.

rıfat en sonunda dayanamadı, aldı bilmem kaç ay önceki bir gazetenin üstündeki meyve bıçağından hallice bıçağı, oraya buraya savurmaya başladı.

ferat parmaklarını gererek avuçiçini ortaya çıkarta çıkarta yüzünü tokatlamaya başladı feratın, avuçiçi burnunu eziyordu resmen. rıfat bıçağı oraya buraya sallıyor, ancak hedefini bulamıyordu.

bu gece hacıdayının tomarlarından olmak istemiyordum, feratı çekip çıkartmam lazımdı. feratı ceketinden tutup geri çektikçe, bana bakıp ancak bir sarhoşun yapabileceği şekilde gözlerin kısıp hafif ileri geri sallanarak tebessüm ediyor,ve dönüp rıfatı tokatlamaya devam ediyordu.

olacak gibi değildi, rıfatı da alamıyordum, adam delirmişti,en sonunda rıfata ciddi bir yumruk atmak zorunda kaldım.