bir çingeneye güvenmek

beyler kusura bakmayın, baya muallaklik oldu inciye giremedim.bir-bir buçuk saat içinde bitirmeye çalışacağım.

rezervleyen, uplayan herkese eyvallah lan. insanın herşeyi anlatası geliyor dıbına koyım..

---

titreyen gölde kıyıdan kıyıdan kafa dağıtmaya devam ettik, değişik değişik otlar denedik.bir bağlamacı bulgaristandan getirttiği garip renkli şeylerden verdi. adını soramadım o kafayla ancak hayatımda denediğim en ilginç şeylerdi.

söndürdükten sonra yeşillikler mor renkte görünüyordu gözüme.

her neyse, eğlendik ettik fasıl bitti. atladık ölmek için şafak sayan arabalardan birine döndük uzkop merkezine.

ferat biniyle yolda konuşurken sözleşmiştik, belediye binasının arkasında sözleştik hacıdayının evine girmek için erkendi, biraz gezdik.biz gezdikçe şehir nufusu evine döndü, şehir nufusu evine döndükçe türkü barlara akın ettik, türkü bardaki masamıza aslında " hadi gibtiringidin artık " demek için gelip masayı temizleyen elemandan hesabı istedik, çıktık.

bir sigara yaktım, ferat binine de bir dal sarma uzattım.

karşımızda bir spotçu, bulunduğumuz sokakta bir cami,bir kaç sokak ötede de hacıdayının kukusu vardı.

bir an önce şu işi bitirip gibtirolup gitmek istiyordum.

aç gözlüydüm. yanımda benden de aç gözlü bir huur çocuğu vardı. insanın yaşam standardı konforu ve hatta ömür yaşı açgözlülüğüne göre değişir bana göre. yani ben kendimi buna inandırdım.ne kadar açgözlü, görmemiş,sonradan görme ve hazır bir paranın üstüne hiç ter dökmeden oturma isteğine sahip olma insanı bu dünyada en üst noktalara taşır.

yani ne kadar diğer insanları zorlarsan o kadar rahat yaşarsın.

yavaş yavaş yarı yokuş yolu çıkmaya başladık sallana sallana.