hocamın sevgilisiyle olan münasebetim

cerende bende hocaya bakmıyorduk. hoca devam ediyordu. "kısa kescem. hamlet, sen... sen ne şerefsiz bir adammışsın nasıl haberim yokmuş bunca zamandır. benim evimde yatıp kalktın, yemeğimi yedin, soframı paylaştım senle. bu muydu bana vereceğin ödül? bu muydu? cevap versene lan bana bu muydu!" hoca çıldırdı. üstüme geliyordu. hiç hareket etmedim. hala cevap vermiyordum. sağlam vücut tuttu hocayı. hoca cerene döndü ağır konuştu baya. bana da laflarını hiç mi hiç esirgemiyordu. artık sözler haddini aşmaya başladı. küfürler savurmaya başladı hoca. çıldırmış gibiydi. ağzımı ilk defa açtım. "çık git bu evden" dedim. hoca daha da ağır konuştuktan sonra gib gibi homurdanarak gibtirdi gitti. bizim sağlam vücut sağlam dost olmasaydı beni daldan dala zıplatabilirdi belki. ama sağlam vücuttan tırstı.