hocamın sevgilisiyle olan münasebetim

diğer odada hep ben yatardım. hocanın çalışma odasıydı burası. tiyatronun bütün evrimi vardı içerde. cilt cilt kitaplar.. ceren döndü. "bende bunu zütüreyim" gibi gibik bile sayılamayacak bir cümle kurup üstüne birde hıyar gibi güldüm. ceren başıyla tamam dedi. hatunu un çuvalı gibi yüklenip zütürdüm odaya. yavaşça yatağa yatırdım. çıt bile çıkarmadı. hayvan gibi uyuyordu çünkü. odanın kapısını kapattım. ve artık cerenle başbaşaydık. son kulaç kalmıştı geriye. bu fırsat tekrar gelmezdi. bunu bilerek döndüm tekrar salona. cerenin bir şekilde yanına oturmam lazımdı. karşısına oturursam maymunluk eder, güldürmeye çalışırdım. yanında olursam yakın temas olabilirdi. kumanda bahanesiyle yanına geçtim. kumandayı aldım çöktüm oraya. yanyanaydık şimdi. "televizyon mu açıcaksın?" dedi. "televizyon ne alaka lan dingil" der gibi sormuştu. hayır dedim, alışkanlık. güldük beraber.