insan değildim artık hamza abi de insan değildi

Fakirdim param yoktu açlıktan ağzım kokuyodu okul yoktu am yoktu gib yoktu.Çok sıkılmıştım ve marsa giden bir uzay mekiğinde işe başladım. Bildigin cennet gibiydi her ırktan insan vardı.Her milletten gibiyordum kürt çerkes ermeni sünni elf orc uzaylı bile gibtim am üstünde fındık patlatıorum bi baktım sağ kulagım sol kulagıma göre daha büyümüş ertesi gün napıcamı şaşırdım derken bi baktım sol taşşagım sağ taşşağıma göre daha büyümüş herşey üstüste geliodu dönecektim anamın yanına ama anamın yanına döncek taşşagım yoktu sol taşşağım gün geçtikçe kayboluyodu derken bi karı çıktı karşıma ilk kara çarşaflı bi karı sandım meğersem karı ninjaymış girdi bana tabi her gün dövüşüorum ben insan deildim artık hamza abide insan degildi hamza abiyle beraber girdik karıya kezzap la toplan tüfeklen gibertme yaptık dedim ya ben ben degildim artık ben insan deildim ben gitmiştim benim yerime başka bi ben gelmşti bi arada londradaki big ben e gitmiştim bilen varsa size girsin ben beni beni beni benden alan benini gibiym izzeti afetini gibtimin hayatı beni hayvana çevirmişti hayvandım artık uzay mekiğinde çalışan herkes hayvandır.