1. 19176.
    +7
    Odaya gittim, ben az önce mecazi anlamda demiştim” gibiş var” diye, ama arkadaşlar sağ olsunlar olayı pratiğe dökmüşler.. kız yavşağın üzerine binmiş, beygir gibi zıplıyor..

    Hem de nerede?

    Hem de, benim yatağımda!

    huur çocuklarııı!

    Bu sefer dönüp baktılar ben girince..

    Çok sinir olmuştum.. öyle böyle değil hem de, aşırı derece…hani, sopayla, aralarına soğuk su dökerek filan ayırasım var kedi köpek ayırır gibi de…neyse dedim..

    Ya sabır…

    “devam devam!” dedim kızgın bir şekilde..

    Komutuma uydular.. dolabımdan birkaç parça kalın şey aldım, sonra da çıktım odadan…odamdan…benim odam…benim yatağım…

    Ağzınıza sıçardım ama…neyse…siz bir ayılın öğlen, ben gibertmeyi biliyorum sizi..

    Çıktık tolgayla balkona.. hava fena değilmiş harbiden de..mart sonu soğuğu var biraz evet ama, durabiliyoruz yani…

    “benim yatağa geçmişler bir de imansızlar..” dedim..

    “hadi ya x)”

    “olacak iş mi bu?”

    “hahaha.. ulan ne gece oldu be..(:”

    “o berkayın dıbına koyucam dur sen bir öğlen olsun da..sade onun da değil, hepsini sıraya dizip o boş şişeleri zütlerine sokuyor muyum sokmuyor muyum..”

    “ahahahaha…ulan Berkay ya..”

    Balkonda muhabbet ettik tolgayla sandalyelerimize kurulup, güneşin doğuşuna tanıklık ettik…o kadar gülmüştük ki (sesimizi kısarak da olsa), bir noktadan sonra ben de sinir filan kalmadı..

    Yine de edecek bir çift lafım var ama.. ayıp lan…ben böyle yüzsüzlük görmedim…böyle binlik, hiç görmedim..

    Yalnız, bir altın apolet daha istiyorum omuzlarıma…bu geceyi de postu deldirmeden (post delmeden desem daha doğru sanki) atlatmayı başardım..hem de o son bölümdeki amansız saldırıya rağmen…tamam bir iki dakika kendimi yalatmış ve pop mıncıklamış olabilir ama, ne yapayım lan.. taş olsa çatlardı..bak ben o kadar direndim, bir de üzerimden kaldırdım kızı.. düşün yani.. iradeye gel! Otokontrole gel!!!

    Sıçayım…
    ···
   tümünü göster