1. 1.
    0
    küçükken arada babannemlere kalmaya giderdik yalnız yaşadığı için. gittiğimizde salonda uyurdum ben. babannemin de desenli perdeleri vardı, gece olunca o desenler benim için korkutucu bir hal alırdı. perdeyi açsam daha kötü, bu sefer de sokağın görüntüsü ve gölgelerin yansıması içimi bunaltırdı. babannemde kaldığım hiçbir gece düzgün uyuduğumu hatırlamam. sürekli uyanır kontrol ederdim pencereyi ve sokağı, sanki ne olacaksa.
    ···
   tümünü göster