minibüsçüye verdiğim anormal ötesi ayar

minibüse bindim parayı uzattım ve gideceğim yeri söyledim oturacak yer olmadığı için ayakta kaldım ve yolculuğuma devam ettim meğer tutunduğum demir çok sağlam değilmiş kırıldı ve elimde kaldı minibüsçü döndü eh ebenin amı dedi ne var lan dedim ben tuttuğunu koparan adamım hem fazla konuşma seninde gibini koparır ağzına veririm dedim minibüsçü ulan bu araba benim namusum sen ne biçim konuşuyorsun dedi ben dururmuyum maşallah namusuna binen binene dedim o sıralarda arkalarda bir uğultu yükseldi yaşlı amca arapça bir şeyler haykırıyordu teyzenin biri zılgıt atmaya başladı hamile bir kadın erken doğum yaptı ortalık savaş alanına dönmüştü salavatlar eşliğinde etraftan şukuvari bakışlar geliyordu minibüsçünün kıpkırmızı suratına aldırış etmeden inip yoluma devam ettim.

bu da böyle bir anımdır.