bunu ben yazdım nasıl olmuş

Özlüyorum bana bakan gözlerini, ellerimi tutan ellerini, ıslak dudaklarını, kahkahalarını, sarılışlarımızı hatta kavga ettikten sonra aynı yatağa girip hiç bir şey olmamış gibi sarılmaları öpüşmeleri...
Her hafta sonu evden dönüşlerde seni karşılamayı!
Aşkım diyerek başlayan kelimeleri! Her burnuma gelişinde beni yıkan kokunu özledim!!!
Mecburi olan ayrılığımızın getirdiği hüzünle geçen konuşmaların ardından buluştuğumuzda beni sımsıkı saran gözlerindeki pırıltıyı özledim.
Gözlerinle konuştuğum saatleri ve gözlerine kendimi anlatmanın mutluluğuyla seni seviyorum demeyi özledim.
Sabahlara kadar sevişmelerimizi, tatlı sohbetleri, attığımız kahkahaları,
sonra sesiz kalıp hayaller kurmaya başlayışımızı,
sonra kendimizi yalnız hissedip birbirimize sarılmamazı özledim.
SENi ÖZLEDiM
özlemenin ve sevmenin olmadığı adı olmayan bir şehirde!!!