sevdiğim kızın evinde yaşadıklarım

aysu gibtirdi gitti bizde şemsiyenin altında kolkola girdik ve Bu şekilde binaya kadar geldik ama tam bina girişinde bu sefer başka bi arkadaşıyla karşılaştık. içimden amk bunun da ne çok arkadaşı var sanırsın Sedat pekerin yeğeni desemde sanırsam nidanın da pek gibinde değildi durum hoş beş muabbetin ardından gibtir etti bebeyi ve aşk yuvamıza pembe panjurlu evimize vardık. Kapıdan girer girmez hürremle selamlaştım ve tüplü tv’nin karşısına kuruldum. Hemen mutfağa dalsam bütün olaylar çabuk gelişicekti ve hava kararmadan aktiviteler tükenmiş olacaktı ve ben hacı şakir sabunuma geri dönecektim…

Biraz oturup kanalları gezdikten sonra fark ettim ki ikimizin üzerinde gereksiz bi gerginlik hakim. Bunun nedeni tabiki geçen sefer olanlardı. ikimizinde kafasında şu soru vardı “biz şimdi neyiz, sevgili mi, arkadaş mı” tabi benim kafamda ekstradan “sevişecekmiyiz” sorusu vardı. iyice saldıray abi gibi olmuştum. (saldıray abi bir demet tiyatronun efsane karakteridir.) bu arada ortamı yumuşatmak istedğini anladığım bir soru cümlesiyle konuşmaya başladı