bir çingeneye güvenmek

evlere gireceğimiz günün öncesinde biraz kafa dağıttık,bir düğüne gittik. içtik kalktık, uzunköprünün kavak mahallesinde bir kerhaneye gittik, başında polis bulunan devlet malı huurlardan birini gibti ferat.

oradan çıkıp bir türkü bara geçtik,bir iki kadeh bir şeyler içtik.

sonra atbaba ydı yanlış hatırlamıyorsam o sokağın ismi. oraya gittik,o sokağın ortalarında bir çocuk parkı vardı, feratı gören çocuklardan biri geldi yanımıza,ne olduğunu anlamadım. ferat halini hatrını sordu binin başını okşadı, sonra aldı çocuğu yanımıza. biraz çocuğu gezdirdik.ne olduğunu anlamış değildim. daha 12 bile yoktur belki çocuk.

vakit geç olmasına rağmen bin hala yanımızdaydı. ferat ilk hangisine gidelim diye sordu.en zor olanı halledelim dedim. gittik bu uzkop haskova birleşiminin mimarlarından birisi olacak züteleğin evine.

uzunköprü ve haskova türkiye ve bulgaristanın yetimleriydi. kendi şehirlerinin belediyelerinden bir yardım bulamamış ve kendisi gibi bir kasaba bulup güçlerini birleştirmek istemişlerdi.

bizim kerizlerin efendisi de bu proje kapsamındaki bir konferans için gravatını takıp medeniyete olan köleliğini göstererek bulgaristana gitmişti.

ev boştu anlayacağınız.

çocuk ben ve ferat eve geldik. çocuk geçti, cebinden ilginç bir alet çıkartıp girişti kapıya.bir iki kurcaladı tak diye açtı.

tam bir çingeneydi. çocuğu o saatte alkışlayamayacağımız için ferat eline bir dondurma dolabını satın alabilecek kadar para sıkıştırıp yolladı çocuğu.

eve girip kapıyı kapadık. içerisi çok çikçikliydi.tam bir modern insan eviydi, içeride bulgaristanlı dostlarıyla çekildiği fotoğraflardan burbon viskilere kadar her şey vardı. lincoln gelip bu eve girse köleliği kaldırdığı için kendinden utanırdı.