bir çingeneye güvenmek

şarapları içtiğimiz yer uzkopun en tepe yerlerinden birisiydi, tüm uzkop ayaklarımızın altındaydı, kalkıp bir adım atsam güneş hotelinin yıldızları batardı ayağıma, köprü lokantası tuz buz olurdu. hiç bir faaliyeti olmayan atatürk kültür merkezi çekiştiği canını bir an evvel verirdi bana.

çarşının dıbına kordum ayağa kalksam.

ancak feci sallanıyordum. kendime gelmek için bir sigara yaktım. başım feci derecede ağrıdı. ferhatın anlattığı hikaye de beynimi sulandırmıştı.

dedim kızı çocuklu kabul eder misin ? ederim abi dedi. onun çocuğu benim çocuğum. helal olsun lan sana dedim.

peki o çocuğu onun babası olduğuna nasıl ikna edersin. anlamadı sorumu. çocuk herif bea ne anlar daha yaşına girmemiş dedi.

klagib trakya insanı. güzelim muhabbetin dıbına koymuştu en realist haliyle.

doğru diyosun dedim, çocuk herif. anlamaz..

abi kalk allah aşkına gidelim şu muallaknin evine dedi. tamam lan dedim.dur kafamdaki bulutlar yerini güneşe bıraksın, hemen inelim çarşıya.

tamam dedi. indik tepeden, meriç yoluna giden askeriyenin oraya kadar yürüdük. uzkoptaki askerlerin halini düşündüm. berbat durumda hepsi. çarşı izinleri olsa bile çarşıda internet cafe dışında gidecek yerleri yoktu. gerçi tüm yurt böyle.

meşhur taşköprünün önüne geldik yürüyerek geçecektik köprüyü. gibe gibe o mesafeyi katedecektik, gidene kadar içimden " taş döşeyenini gibeyim " , " kum atanını gibeyim " diye küfür ettim bu köprünün yapımında emeği geçenlere.

meriçle uzkopu birleştirmek dışında bir taka yaramıyordu ve tabi ki uzunköprünün dünyaya açılan kapısıydı burası.

ama dünyanın uzunköprüye açılan kapısını zütünüzle açmanız gerekir trakyalıların dediği gibi.

köprü boyunca bi cigara yakıp tellendirdik, arada soluklandık. köprünün çeşitli yerlerinde olan küçük insan kafası heykellerini ilgiyle izledim.bir anlamı olmalı dedim, sonra giberim anldıbını deyip devam ettim. kasabanın ışıkları sonuna kadar kısıktı.

köprünün hemen yanındaki otogara vardık,bir banka oturduk. yeller esiyordu resmen. epey yorulmuştuk.ama cesaretimiz hala iner misin çıkar mısın yarışmasında tüm izleyenlerin sevgilisi olmuş gibi tavan yapmıştı.

yarım saat kadar dinlendikten sonra uzunköprünün en ilginç isimli caddesine doğru yöneldik :

anabacı caddesi.