0
öğlen dışarı çıktım, apartmanın dış kapısından çıktım tam oktay abi seslendi halil gel bakim dedi. gittim bana bir işten bahsetti ama gece çalışabilirmişim sadece. akşam 18:30 en geç 19:00da mekanda olacakmışım sabaha karşı 4:30 5:00 gibi dağılıyormuşuz. servis de varmış evlere. bizim eve biraz uzak kaçıyordu iyi oldu bu. adresi verdi gittim ilgili kişiyle konuştum oktay abiyi aradılar konuştular falan derken kabul edildim yarın gel başla gelirken siyah keten pantolon siyah ayakkabı getir işte bunları giyeceksin dediler. ücreti konuşmadık bende ayıp olur diye sormadım. bu mekan türkü bar tarzı bir mekandı. babam namazında niyazındadır sorun çıkarır diye düşünmüştüm ama olayı konuştuğumuzda kendime dikkat etmemi söyledi sadece. annem biraz karşıydı sabaha karşı olmasından ama yapacak bir şey yok hem gün ortası bana kalmıştı. dışarı bir kaç arkadaşla görüştükten sonra gittim kalan son zulama da ucuzundan dedikleri kıyafet ve ayakkabıları aldım. eve geçtim bilgisayar başında takılıyorum. o gün kayda değer bir şey olmadı kızla konuşmak dışında. yattım uyudum sabah uyandığımda annemle tekrar kahvaltı masasında buldum kendimi, bu duruma alışık değilim öğrenim hayatım boyunca sabahçıydım iş hayatım boyunca da malum erken kalkıyordum. duygulandım beyler. kahvaltı masasındayken birden bire anneme, anne dedim bu zamana kadar gurur duyulacak bir evlat olamadım kusura bakma ama gerçekten sizi seviyorum. evet beyler duygusala kitlendim annem baktı yüzüme sen benim evladımsın klagib muhabbetler ondan sonra dedim açık liseyi bitiricem er ya da geç adam olucam dedim. zaten sadece bir sene kaybım vardı. kahvaltıdan sonra annemden para istedim ( çalışmaya başladığımdan beri ilk para isteyişim ) biliyorsun yeni işe girecem param bitti bu gün lazım falan neyse çıkardı yirmi kağıt verdi. aradım kızı okuldan sonra görüşelim dedim, o da çıkışa gel ben okuldan sonra dershaneye gidecem dedi. öyle diyince baktım daha 1-2 saat var çıktım dışarı geziniyorum bir çiçekçi dükkanı gördüm, beş kağıda bir tane gül aldım. işte saati dolduruyorum lisenin önünde. beni tanıyanlar selam yağmuruna tuttu hemde okul çıkışı nasıl kalabalık. uzaktan görür gibi oldum yaklaştım benimkine doğru, gül arkada tabi romantiklik taslayacağım ya. bu hoş geldin mevzusuna girecekken çıkardım gülü sırıtarak eline verdim nasıl mutlu oldu ulan dünyadaki tek mutlu erkek bendim o an. nasıl ağlayacak oldu böyle kızları bilirsiniz en ufak şeyde mükemmel sevincik delisi olurlar. koluma girdi bi elinde çiçek hayatımda ilk defa böyle şeyler yaşıyorum maruz görün beyler. ilerledik okulun önünden. okulda göçmene 20dk mesafede. kursu 13:00daymış ama eve geçip üstünü değiştircekmiş. yürüdük eve kadar bekledim bunu saat 13:00 a 15 falan var. geldi en sonunda dedim yürümeyelim gecikirsin bindik otobüse dershane'sinin yakınlarında inecez işte. otobüste sarmaş dolaşız görmeniz lazım herkes bize bakıyor. kendime bakıyorum da 18 yaşında sakalları yeni yeni ortaya çıkmış 1:80 lik kumral delikanlıyım, yanımdakini anlatmaya gerek yok millet bize nasıl kitlendi ama... neyse durakta indik dershanesine doğru yürüyorduk o iriyi gördüm uzaktan kız daha görmedi ama. dedim ben daha yaklaşmayayım dershanede adın çıkar. ne alaka falan dediyse de yol aldım aynen. kızın yanında ikinci kere aynı duruma düşemezdim. daha sonra geri geri hızlıca ilerledim bir sokak arkaya döndüm gittiğimi sandığında dershanesine doğru devam etti, iri buna seslendi durdu bir şey konuştular sonra kız bunu tersledi dershaneye indi. tüm bu olanlara hiç bir şey yapamamam beni dellendiriyordu
Tümünü Göster