2004 ten bugüne hikayem

Tamam dedim mecburen. Hayır desem de değişen hiç bir şey olmayacak. Tabi ki ertesi gün aramadı beni. Akşam otobüse bindiğinde konuştuk biraz. Ama içimde nasıl bir sıkıntı var anlatamam. Malum oluyor herhalde. Neyse gece geç saatte ben buna onu ne kadar sevdiğimi ve hep yanında olacağımı belirten bir mesaj attım. Sabah 9 gibi aradım. Varmış o şehre. Anneannemlere gidiyorum servisteyim dedi. Gidince uyuyacağım sonra ben seni ararım dedi. Ama öyle bir ses tonuyla konuşuyor ki sanki o Bush ben de Ladın'im amk. Sanki kulelerini yıkmışım, ülkesinin orta yerine sıçmışım. ulan sevdim ben sadece. ne desen eyvallah dedim, bir dediğin iki olmadı. ne yaptım da hakettim bunu ama o an söyleyemiyorsun işte. söylesen belki herşey tersine dönecek onu kontra da yakalayacaksın ama hala kıyamıyorsun işte. Ama o zamanı gelince seni bama güme doğruyor da sonra ulan noldu bu çocuk öldü mü kaldı mı diye arkadaşına bile sormuyor. Tamam dedim amk belli ki yine belirsizlik yine bekleme. içimden de şansıma nasıl sövüyorum ama öyle böyle değil. Akşam üstüne doğru aradı.