1998 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

evet beyler sıra geldi kura çekimine. önce resmi asteğmen kıyafetleri aynadan kendime bakıyorum bronz bi ten toprağa yatsam farketmezsin, herbirimiz geçirdik üniformaları. hayla oyun gibi geliyo amk. gırgır şamata, aynadan kendimize bakıyoruz istiklale bi çıksak ne karı kaldırırız heyt aslanlara bak fakan gaz verme olayı anlatılmaz yaşanır.

ordunun anlı şanlı astekleriyiz lan var mı ötesi. neyse geçtik oturduk. önce komutanlarımızdan konuşmalar. bizi bekleyen şeyleri anlatıyolar ama kafa orada değil tabii ki nereye düşecez diye aklımızdan bin bir türlü yer geçiyo.

ilk arkadaş çıktı adam makina mühendisi beyler. 1.80 küsür boy altın sarısı saçları var, zaten vücudu vardı bide eğitimden sonra tam ivan dragon oldu.

komutan hayırlı olsun evladım çek bakalım dedi. bir çekdi hakkari çukurca. size yemin ediyorum o sessiz salon daha da sessizleşti. işte hepimiz o anda bi çöktük. işin ciddiyetine o anda vardık aga. benim ilk aklıma gelen ulan hakkariyi çekersem nası söylicem telefonun ucunda bekliyolar. yağmurda bekliyo. arada konuşuyoruz daha telefonun çalma sesi gelmeden açıyo kız teli. devamlı telin yanında sanki.

bir bir çekiyoruz beyler kurayı. biri hakkari öteki siirt eruh başkası tunceli amk hiç mi iyi yer yok diye düşünüyoruz. ben de en sondayım o zamana kadar 1 kişi hariç herkes ohal bölgelerini çekti. 1 kişi urfa çekti. şırnak hiç çıkmadı ama. baktım millet yavaştan rahat yerler çekiyo bi rahatlama geldi bana.

sıra bana geldi çek bakalım hayırlısı olsun evladım dedi komutan. elimi attın hiç karıştırmadan çektim bi açtı komutan şırnak çakırşöğüt birinci jandarma komando tugayı. sağ elimle çektim panpa o elimi gibeyim ben. benden sonra 4 kişi daha çekti biri batmana düştü diğerleri antep ve daha rahat bölgeler.