1998 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

beyler teslim olmama 2 gün var gittim kızın yanına oda iş kovalıyo. özel dersler falan kovalıyo. akşam buluştuk. allah razı olsun öle şimdi ki gibi kaşarlardan değil di asla. şimdikiler askere gidersin döneceğin günü not edeler o vakte kadar hayatlarına arkadaşlarıyla birlikte kaldıkları yerden devam ederler. ha o zamanda vardı. sırf o yüzden bir askerim intihara teşebbüs etti. ulan 1 ay içerisinde belki de 1 kere telefon açabiliyosun ailene 15 dakika gibi süre var. çocuk ailesini değil kızı arıyo ama kız işi var arkadaşlarıyla buluşacak diye bunu geçiştiriyo. ki askerlikte kızdan ayrılma çok olduğu için gidecek kardeşlerime tavsiyeler çok ufak bir ihitmalde olsa eğer bu ben oralardayken trip atar falan diyorsan allah rızası için ayrılın şimdiden.

konuya döneyim beyler. biraz yağmuru anlatayım size.

rizeliydi beyler. bir gözleri vardı masmavi ama leb-i derya bakmazsın gözlerine diyeceğini unutursun o derece. hafif kumraldı ama genelde saçlarını sarıya boyatırdı. şeye benzetiyorum şimdi bu titanicte oynayan bi kız vardıya ona benzetiyorum.

o rizeli ben muhacir selanikten gelmeyiz. arada biraz fark var. o çok ayrıntılı düşünen biri, bense biraz rahat. o çok ciddi dünyaya karşı ben biraz koy zütüne modu. ama iyi anlaşıyoduk.

bu arada duygusallığa falan girmiyecem ağlamaklı falan öle bi durum yok aradan 17 sene geçti kaybedeli. içimde sızıdır. belki de bekar kalma sebebimdir ama ben kabul etmiyorum bunu.