1998 şırnak askerlik hikayemi anlatıyorum

allahtan söylediğimde annem orada yoktu falan babam dedi söyleme oğlum annene lan diyorum nooluyoruz kafamda bin bir türlü manyaklık geliyo neresi orası diyorum içimden falan. neyse ayrıntısını istedim dedemden bi güzel anlattı ben zaten o dakika yarı komaya girdim.

aranızda bana kızanlar olmasın. o anda ne hissediyosa onu anlatıyorum. pek kahramanlığım olmadı. oraya gidiyim dağları yıkıyım falan diye bildiğiniz korktum olum neyle karşılaşacağını bilmiyosun. daha doğrusu ısparta dan değil oradan eğitim sırf doğu için veriliyor. ondan sonrasını düşünmeye başladım. ayrıca o bölgede askerlik yapmış olupta korkmadım şöyle yıktım oraları şöyle aslandım en ufak tırsma yoktu diyen varsa hemen orayı terkedin yalan atıyordur. hele gece dağda durup telsizden şifreli anons geçildiğinde altınıza sıçıyosunuz o kalbiniz varya midenizde atıyor resmen.

neyse anneye söyledik, anne hemen ağlamaya başladı zaten, babama sövmeye başladı tak var kabul ettin göndermeyelim çocuğu falan beni daha gitmeden gömdüler resmen sağolsunlar.

arkasından hadi isminide veriyim yağmur du kızın ismi ona söyleyecektim.