1. 1.
    0
    her hikayeye başlayan arkadaşlarım gibi bende fakir bi ailede yetiştim. 17 yaşımın sonlarına doğruydu sene 2009. tabi ben tek kardeş olduğum için her zaman yalnızlık hissettim. daha 16 yaşımda ilk sevgilimi öpmüştüm bir hafta sonra ayrılmıştı benden arkadaşım sandığım bir insanla yiyişti. sorun yapmadım kendime ki zaten ben hep derdim oğlum halil tek çocuksun herkese kardeşim deme çünkü en basitinden canını sıksa alınırsın, herkes arkadaşın kimse kardeşin değil. olaylar olaylar derken düşe kalka geldik 17nin bitişine. doğum günüme 1 hafta var. tabi okul okumuyoruz o zamanlar üç okuldan kovulduk lise hayatı boyunca ki daha ilk senemde. gariban babamda araya tanıdıklarını falan sokarak açık liseye yazdırdı beni. lise biri okuyordum baştan. nerde kalmıştık he doğum günümü kutlayacaz ailemle bir hafta sonra. bende o dönemler mahallenin yakışıklı abisi oktay abinin kefilliği neticesiyle dönercide işe başlamıştım daha 2*3 gün olmuştu. ilk günler çok sıkıntılıydı daha körpecik, el yüzü görmemiş ben bir elimde fırça gibimde önlük temizle tuvaleti halil büllük modundaydım. korkunç ya düşünsenize el bebek gül bebek sonra birden hoop el elinde gariban. kasaya aldılar beni. kasadayken rahattım günde en fazla 10 15 kişi geliyor. matematik hiç yok ama esnaflardan gördüklerimle para üstlerini temiz hallediyordum. bir gün yine bu kasadayım daha müşeteri 0 akşam olmak üzere bir çift geldi. kız on sekiz on dokuz ha var ha yok, oğlan iri yarı sakallı falan işte bildiğin yarma. geldiler bizim garson olacak sıpalar karşıladı bunları bir masaya yerleştirdi
    ···
   tümünü göster