toplanın beylerr dertliyim

neyse beyler devam ediyorum

zeynepe olan sevgimi size şöyle anlatayım ben normalde gayet rahat bi insanım kimseden çekinmem herşeyi rahat rahat söylerim herkesle göz teması kurarım bakmayı bırakana kadar ama zeyneple gözgöze geldiğimde utanıp yüzümü çeviren biri haline gelmiştim 94 şubat doğumluyum anadolu lisesi diye 1 sene çaktık bu arada zeynepin ablası melek sınıf arkadaşım emre gizem zeynep hepimiz aynı okuldayız zeynepe olan hislerim onunla 5 sene sorna karşılaşmak 5 sene için bir dondurucuda onu dondurabilmek çıkmakta istemiyorum ne ben kirleteyim ne hayat kirletsin adı herneyse artık bunun..

Gel gelelim ben bunları emre ile aynı şemsiye altında görünce yıkıldım ve gizemle çıkmaya başladım gizemle her türlü işimi gördüm yiyiştim, bakireydi çakamadım biraz zorlasam çakardım ama emre bi gün kafede otururken bana artık zeyneple konuşmuyoruz dedi sana karşı birşey hissetmiyorum demiş zeynep buna ben için için sevindim ama bi yandanda emreye üzüldüm emrenin de zeynebi sevmediğini bilsem eğlenmek için peşinden koştuğunu bilsem çoktan yolumdan giber atardım ama ne varki emrede zeynebi gerçekten seviyordu..

Ben o akşam gizeme yol verdim ve ayrıldık..