bir torbacı masalı

kanada insafa gelmişti, veya asker babası serkeş kızının düzenli bir hayata girdiğini dünya gözüyle görmek istiyordu, bilemem.belki de torun sevgisi.

kafam allak bullaktı, sigarayı çok hızlı içmiştim, beynimde saniyelerle ölçülecek bir nikotin festivali yapılıyordu. sigaraya yeni başladığınızda, daha doğrusu sigaranın dumanını ilk içinize çekmeye başladığınızda, nasıl bir beyin amcıklaması yaşıyorsanız öyle bir şey yaşıyordum, keremin evinin kapısının önünde durdum, yukarıdan envai çeşitte sesler geliyordu. gazellanın kimyagerle tanışması, keremin yeni tanıştığı herhangi bir kaşarla bira tokuşturmasının sesini bile duyabiliyordum.

kapının merdivenlerinde oturdum,ne tak yiyeceğimi düşünüyordum. aslında kendimi kandırıyordum, dünyaya ayak uydurmak için aslının dönüşünü üzerine çok düşünülmesi gereken bir olay olarak algılıyordum, aslında gerek yoktu. bildiğin ev hanımı olmuştu. benim gibi bir adam onun için anca otobüste çocuklu olduğu için yer vermesi gerektiğini düşüneceği biriydi artık. yani çok uzaktık. yine de başıma bir şeyler gelmesinden, yarattığım çük kadar imparatorluğun bir femme fatale dedikleri hatun tarafından hırpalanmasından korkuyordum.

en sonunda kendi kendime saçmalama lan deyip kalktım. yukarı çıktım. kapıyı çaldım, ancak zaten açık olduğundan ilk yumruğumun hırsıyla aralanmıştı kapı. içeriye girdim. dünyama döndüm.

gazellaya, gorile,kereme.

ve en önemlisi kahpeme döndüm, nereye kaybolduğumu izah etmem gereken tek insana.