bugün gece onikiye kadar bu baslikta yazacağım

yaş 6, camiye namaza gittim, hem de teravih namazına...

namazda, namaz haricinde hareket yapmak yasak, bunu biliyorum ve aklıma yazmışım... dua falan da bilmiyorum, "sübaneke allaüme, bizi affet, beni affet, annemi iyeleştir," diye dua okuyorum... birkaç kez secdeye gittik, kaç rekattan sonra olduğunu bilmiyorum ama sıkıştığımın farkına vardım, ya namazdan kalkıp gideceğim ya da altıma edeceğim...

namazdan kalkmanın günah olduğunu biliyorum, korkuyorum... ya namazdan kalkıp gideceğim, gidersem cehennemde yanmayı da kabullenmiş olacağım... ya da altıma kaçırıp, sidik dayağı yiyeceğim...

sidik dayağına razı gelip, olduğu gibi saldım, ayaktayım, paçalarımdan şırıl şırıl çiş akıyor, durduruyorum bazen ama tutamıyorum kendimi, geliyor da geliyor...

kıpkırmızı olmuşum, yanımdaki farkına varmasın diye bacaklarımı olabildiğince yapıştırıyorum, paçalarımdan akan çişi de secdeye giderken pantolonlarımla silmeye çalışıyorum...

neyse bir süre sonra namaz bitti, koşar adım camiden çıktım..

işin en taktan tarafı da ne biliyor musunuz, o zamanlar ben "allah'ın huzurundan "bir çiş için kaçmadığım için kendimden gurur duyarken şu an utanıyorum, hem de çok...

ve o çiş için cehenneme gideceğimden ödüm patlıyor...

allah'ım affet...